Year:2017   Volume: 9   Issue: 3   Area: Tarih

  1. Home
  2. Article List
  3. ID: 873

Yiğit Anıl Güzelipek

In Party Opposition of Democrat Party and Turning Points: A Historical Analyse

The process through 27 May 1960 Military Coup D´etat appears as a multi factoral process that includes many actors. Despite of the fact that Democrat Party´s (DP) political and economic implementation´s reflactions on internal and external environment are considered the major reasons of the military coup; the same implementation´s reflactions within the party are also noteworthy. In this context, most of all Celal Bayar and Adnan Menderes, leading actors of the party were continually forced to protect the in party dynamics. Even the founders of the party such as Adnan Menderes, Celal Bayar and Fuad Köprülü felt into major disagreements from time to time that oftenly caused exclusions and resignations from the party. In the finaly analyses, besides the Republican People´s Party (CHP) and Turkish military forces, DP was also exhausted by its in dynamics. This study aims to analyse the reasons and results of the in party opposition of DP during its ten years of rulling party term. In order to support the main thesis of the study, turning historical points in Turkey between 1946 and 1960 are covered.

Keywords: Democrat Pary, In Party Opposition, Separation, Turkish Political Life

DOI Number: 10.9737/hist.2017.542


Demokrat Parti Döneminde Parti İçi Muhalefet ve Kırılma Anları: Tarihsel Bir Analiz

27 Mayıs 1960 Askeri Darbesi´ne giden süreç çok (f)aktörlü bir süreç olarak karşımıza çıkmaktadır. Her ne kadar bu süreç içerisinde Demokrat Parti´nin (DP) siyasi ve ekonomik uygulamalarının iç ve dış çevrelerde yaratmış olduğu rahatsızlıklar askeri müdahalenin esas nedeni olarak tahayyül edilse de aynı uygulamaların parti içerisindeki yansımaları da dikkate değerdir. Bu bağlamda 1950´den 1960´a kadar devam eden DP iktidarı boyunca başta dönemin başbakanı Adnan Menderes ve cumhurbaşkanı Celal Bayar olmak üzere partinin önde gelen isimleri mütemadiyen parti içi dengeleri de gözetmek durumunda kalmışlardır. Hatta zaman zaman başta Bayar, Menderes ve Köprülü olmak üzere parti kurucuları arasında da önemli görüş ayrılıkları ortaya çıkmıştır. Bu görüş ayrılıkları, parti içerisindeki basit birtakım fikir ayrılıklarının ötesinde olmuştur ve hatta çoğu zaman toplu istifalar veya görevden alınmalar şeklinde patlak vermiştir. Son tahlilde, 1960´a giden süreçte DP, en az muhalefet partisi konumundaki Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) ve ülke içerisindeki en önemli aktörlerden birisi konumundaki askerler kadar kendi iç dinamiklerince de yıpratılmıştır. Bu çalışma DP´nin 10 yıllık iktidarı dönemindeki sürekli canlı kalan parti içi muhalefeti nedenler ve sonuçlar bağlamında analiz etmeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın ana argümanını desteklemek için Türk siyasi hayatında 1950 ile 1960 yılları arasında yaşanan ve DP´de parti içi muhalefeti yükselten dönüm noktaları ele alınmıştır

Anahtar Kelimeler: Demokrat Parti, Parti İçi Muhalefet, Ayrışma, Türk Siyasi Hayatı

DOI Number: 10.9737/hist.2017.542


641