A Solution For Inadequate Labor Force In Ottoman Mining Sector: Convict Labor (1839-1918)

In the Ottoman State, the mining sector was considered a highly strategic area of production that responded to military and civil needs. This field, which was emphasized strongly by the relevant units of the state due to the strategic importance of the sector, contributed directly to the power of the army, to the treasury of the state and to the well-being of the people. In the Ottoman State, due to the importance of the mining industry, the production of mining was tried to be increased, but a general problem of inadequate labor force made more difficult to operate the mines. In response to this problem arising from the inadequate labor force, alternative labor sources had been applied as a state policy and one of these sources was convicts. Convicts which were employed in the navy since the Ottoman Classical Period began to be employed in mines in certain regions with the enforcement of criminal laws in the Tanzimat Period and tried to find a solution to the labor problem of the sector. In this research, it is aimed to draw attention to the issue of convict labor in the Ottoman State by evaluating general view of the mining industry, labor demand of the sector and contribution of the convicts to this demand in the historical process from the Tanzimat Period to the Republic.

Keywords: Convicts, Shovel Penalty, Mine, Labor, Ottoman State

DOI Number: 10.9737/hist.2018.621

Osmanlı Devleti'nde madencilik sektörü, askerî ve sivil ihtiyaçlara cevap vermeye çalışan oldukça stratejik bir üretim alanı olarak kabul edilmiştir. Sektörün stratejik öneminden dolayı devletin ilgili birimlerinin ehemmiyetle üzerinde durduğu bu alan; ordunun gücüne, devletin hazinesine ve halkın refahına doğrudan katkı sağlamıştır. Osmanlı Devleti'nde madencilik sektörünün öneminden dolayı maden üretimi arttırılmaya çalışılsa da genel bir sorun olan işgücü yetersizliği, madenlerin işletilmesini güçleştirmiştir. İşgücü yetersizliğinden kaynaklanan bu sorun karşısında bir devlet politikası olarak alternatif işgücü kaynaklarına müracaat edilmiş ve bu kaynaklardan birini de mahkûmlar oluşturmuştur. Osmanlı Klasik Dönemi´nden itibaren donanmada istihdam edilen mahkûmlar, Tanzimat Dönemi'nde ceza kanunlarının yürürlüğe girmesiyle belli bölgelerdeki madenlerde istihdam edilmeye başlamış ve sektörün işgücü sorununa çözüm getirmeye çalışmıştır. Bu araştırmada, Tanzimat Dönemi'nden Cumhuriyet´e devam eden tarihsel süreçte madencilik sektörünün genel görünümü, sektörün işgücü talebi ve bu talebe yönelik mahkûmların katkısı ele alınmak suretiyle Osmanlı Devleti'nde mahkûm emeği meselesine dikkat çekilmek istenmektedir.

Anahtar Kelimeler: Mahkûm, Kürek Cezası, Maden, Emek, Osmanlı Devleti.

DOI Number: 10.9737/hist.2018.621