CELSING KARDEŞLERİN ELÇİLİĞİ SÜRECİNDE OSMANLI-İSVEÇ DİPLOMATİK İLİŞKİLERİ (1768-1779)

Bu çalışma, İstanbul’daki İsveç elçileri Celsing kardeşlerin raporları ışığında 1768-1779 yılları arasındaki Osmanlı-İsveç diplomatik ilişkilerini incelemekte ve değerlendirmektedir. Çalışmada ağırlıklı olarak İsveç elçilerine ciddi bir diplomatik misyon yükleyen 1768-1774 Osmanlı-Rus Savaşı, onların gözünden ele alınmıştır. Savaşın sona ermesinden sonraki süreç, Urlic Celsing’in elçilik görevinde bulunduğu 1774-1779 yılları arasındaki diplomatik faaliyetlerini kapsamaktadır. Celsing kardeşlerin raporlarını desteklemek üzere Osmanlı arşiv belgelerinden de istifade edilmiştir. Bu dönemde Stockholm’den aldığı talimatlara uygun bir şekilde hareket etmeye çalışan Celsing kardeşler, Bâb-ı Âli ile diplomatik ilişkilerin dostluk temelinde korunmasına çalışmışlardır. Bununla birlikte, Baltık’ta ve Akdeniz’de İsveç’i tehdit edici faaliyetlerde bulunan Rusya’yı kışkırtmama politikası izlemişlerdir. Böylece İsveç, Bâb-ı Âli ve Rus sarayına karşı ikili bir politika takip etmiştir. Bu politika dahilinde İsveçli kardeşlerin Osmanlı-İsveç diplomatik ilişkilerindeki rolleri ve etkileri ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler: Celsing, Osmanlı, İsveç, Rusya, 18. yüzyıl

https://doi.org/10.9737/historystudies.1337998

This paper analyses and evaluates the Ottoman-Swedish diplomatic contacts between 1768-1779 in the light of the reports of the Swedish diplomats in Istanbul, the Celsing brothers. The Ottoman-Russian War of 1768-1774, which caused the Swedish diplomats to take on a serious diplomatic mission, is analysed from their perspective. The period after the end of the war covers the diplomatic activities of Urlic Celsing between 1774-1779, when he served as ambassador. Ottoman archival documents were also utilised to support the Celsing brothers' reports. During this period, the Celsing brothers, who tried to act in accordance with the instructions received from Stockholm, endeavoured to maintain diplomatic relations with the Porte on the basis of amicability. In addition, they pursued a policy of not provoking Russia in the Baltic and the Mediterranean, which was threatening Sweden. Thus, Sweden pursued a dual policy towards the Porte and the Russian court. This paper argues that the role and influence of the Swedish brothers in OttomanSwedish diplomatic relations within the framework of this policy.

Keywords: Celsing, Ottoman, Sweden, Russia, 18th century

https://doi.org/10.9737/historystudies.1337998

Sayfa Aralığı: 799-824

URAL, Candost, ve Meryem KAÇAN ERDOĞAN. “Celsing Kardeşlerin Elçiliği Sürecinde Osmanlı-İsveç Diplomatik İlişkileri (1768-1779)”. History Studies 15, sy. 4 (Kasım 2023): 799-824. https://doi.org/10.9737/historystudies.1337998.