Osmanlıların Anadolu’da ve Balkanlar’da bazı köylerine verdikleri Şehirköy ismi, modern bir zihin için tek bir kelime/kavram olarak anlamlandırılması güç bir birlikteliktir. Bugün Sırbistan’da bulunan Pirot şehri, 14. yüzyılın ikinci yarısında fethedildiğinde, buraya Şehirköy/Şarköy adı verilmişti. Vergi esaslı tahrir defterlerinden bakıldığında, 16. yüzyılın ilk yarısında küçük bir şehir olarak görünen Şehirköy’ün böyle isimlendirilmesini tam anlamıyla idrak etmek mümkün değildir. Sadece küçük bir şehir olması ile bu durumu izah etmek, Osmanlıların dünya görüşünü hafife almak anlamına gelecektir. Osmanlı Arşivindeki çeşitli belge serileri ile Anadolu’dan ve Balkanlar’dan bulunan örnekler, Osmanlıların şehir ve köye hangi ilmî perspektiften yaklaştığının tespiti, bir yerleşim yerini Şehirköy şeklinde isimlendirmenin gerekçelerini kısmen ortaya koyma fırsatı vermektedir. İdarî taksimatta karşılığı olmayan şehirleri, fıkhî bir birim olarak anlamlandıran Osmanlılar, Cuma camii olan köyleri şehir hükmünde kabul etmişlerdi. Bu noktada şehir ve köyü bir arada var eden kavram ise “mısır” idi. Bir yerin şehir addedilmesi için “lâzım/gerek şart” olarak Cuma câmii kabul edilmekte, bunun yanında pazarı, çarşısı, kalesi, mahkemesi olan köyler, tahrir defterlerinde “karye” şeklinde kaydedilmiş olsalar da, fıkhen şehir hükmündeydiler. Böylece şer‘î hukuk itibariyle şehir olan bu yerleşim yerleri, örfî hukuk bakımından köydüler. Bu durum kimi zaman köylerin isimlerine de “Şehirköy/Şarköy/Şarkarye” şeklinde yansıyordu. Elinizdeki makalede, böyle bir isimlendirmenin gerekçeleri fıkhî bir perspektiften izah edilmeye ve Osmanlı İmparatorluğu’ndaki şehirköyler tasnif edilmeye çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Osmanlı İmparatorluğu, şehir, köy, Şehirköy, Câmi, Fıkıh
DOI Number: 10.9737/hist.2021.977
|